UDAR MÓZGU to utrzymujące się zaburzenia czynności mózgu, które powstały w wyniku różnych problemów z krążeniem mózgowym. Wyróżniamy dwa rodzaje udarów mózgu. Pierwszy z nich to udar krwotoczny, wywołany wylewem krwi do mózgu. Drugi zaś to udar niedokrwienny wywołany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu. Polecamy ten krótki film przedstawiający sytuację w której

Trzy lata temu Jacek Rozenek doznał rozległego udaru. Otarł się o śmierć, był sparaliżowany. Jak pomagała mu Małgorzata Rozenek? "Małgorzata ma teraz swoje życie, a ja mam swoje". Udar, jaki Jacek Rozenek, aktor "Barw szczęścia", przeszedł w 2019 roku i jego konsekwencje, o których pisze w opublikowanej w czerwcu książce „Padnij! Powstań! Życie po udarze”, były dla niego czasem największej próby. To, że dziś mówi, porusza się, a nawet jest w lepszej formie, niż kiedyś, zawdzięcza morderczym, wielogodzinnym ćwiczeniom, jakie robił codziennie przez lata. W szpitalu doznał zderzenia z rzeczywistością - lekarze traktowali go instrumentalnie. Ale najgorsze było to, że został sam - siłę, by przetrwać i wrócić do zdrowia, musiał znaleźć w sobie. Jak Małgorzata Rozenek wspierała Jacka Rozenka po udarze? Przed udarem Jacek Rozenek był okazem zdrowia - był w świetnej formie, trenował, znakomicie się czuł. Atak przyszedł niespodziewanie i wywrócił jego życie do góry nogami. Kiedy Rozenek trafił do szpitala, lekarze byli pewni, że umrze i wezwali najbliższych, by go pożegnali. W tym gronie nie zabrakło byłej żony Małgorzaty Rozenek-Majdan: Przyjechała się ze mną pożegnać, później raz odwiedziła mnie z naszymi synami, kiedy nie umarłem i byłem w szpitalu, a trzeci raz się widzieliśmy, kiedy przepisywałem na nią mieszkanie. Była bardzo zajęta. Ale fajnie, że się zjawiła z chłopcami. I że nie żądała ode mnie pieniędzy na dzieci, kiedy nie mogłem pracować i nie zarabiałem. Bardzo to doceniam. Także to, że pokazała moją książkę na swoim Instagramie. Nie rozmawiałem z nią o tym wcześniej. Byłem bardzo miło zaskoczony, bo Małgorzata ma teraz swoje życie, a ja mam swoje. Nie ingerujemy w swoje sprawy i tak jest OK. Aktor spędził półtora miesiąca na OIOM-ie i usłyszał, że będzie sparaliżowany. Przed udarem prowadził dużo szkoleń dla lekarzy, w których mówił im, jak powinni się zachowywać w stosunku do pacjentów. W szpitalu zetknął się ze smutną rzeczywistością polskiego NFZ: „Ich zachowanie w szpitalu stanowiło skrajną antytezę moich szkoleń. To było instrumentalne traktowanie człowieka. Są lekarze wspaniali i tacy, którzy do niczego się nie nadają. Nawet mi ich szkoda, bo wykonują zawód, którego nie powinni wykonywać”, powiedział nam z goryczą Jacek Rozenek. Artur Barbarowski Ciężka choroba nie zmusiła go do przewartościowania życia, chociaż codziennie doskwierała mu samotność: Po wyjściu ze szpitala pojechałem do domu i byłem kompletnie sam przez pierwsze trzy dni. Miałem sparaliżowaną całą prawą stronę ciała, więc nie jadłem. (…) Przez trzy lata walki o życie, a potem o powrót do zdrowia, byłem całkiem sam - zwierzył się nam Jacek Rozenek. Aktor wykorzystał wszystkie swoje oszczędności na rehabilitację. A te się szybko skończyły, ponieważ, oczywiście, nie mógł grać, a więc i zarabiać. Nie miał pieniędzy nawet na konsultację medyczną: Nie widziałem lekarza od półtora roku. Nie powinno tak być, ale przez ten czas nie mogłem sobie pozwolić finansowo na lekarza. Teraz już mam odpowiednie zasoby, więc pójdę - powiedział „Party” aktor. Poruszający wywiad z Jackiem Rozenkiem w nowym "Party"! Już w sprzedaży.

Prawda jest jednak taka, iż przyczyną paraliżu połowiczego może być udar mózgu, ale i wiele jeszcze innych jednostek chorobowych, takich jak m.in.: krwotok podpajęczynówkowy; urazy głowy (np. te, które skutkują wystąpieniem krwiaka nadtwardówkowego lub podtwardówkowego) schorzenia związane z procesami demielinizacji (np. Co to jest udar cieplny? Ze słońcem i upałami nie ma żartów, a z dobrodziejstw słońca należy korzystać ostrożnie i rozsądnie, ponieważ „przedawkowanie” gorąca może być niezwykle groźne dla zdrowia, a nawet życia. Jednym z niebezpieczeństw jest udar cieplny. Czym jest udar słoneczny? Jest to reakcja organizmu na przebywanie w zbyt wysokiej temperaturze. O udarze cieplnym mówi się w przypadku, gdy głęboka ciepłota ciała przekracza 40 stopni, a w komórkach i tkankach zaczynają zachodzić zmiany w postaci denaturacji białek i apoptozy (martwicy) komórek. Może również dojść do przekrwienia mózgu oraz opon mózgowych, dlatego czasem trudno jest znaleźć różnicę pomiędzy objawami udaru cieplnego a objawami udaru mózgu. Jednak są to dwa zupełnie różne stany, gdyż udar mózgu wynika z problemów neurologicznych i nie ma związku z przegrzaniem organizmu. Udar cieplny i słoneczny, obejmuje: cieplny udar mózgu, gorączkę cieplną, porażenie słoneczne, porażenie cieplne. Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje udaru cieplnego: niezależny od wysiłku fizycznego – dochodzi do niego zazwyczaj na skutek długiego przebywania w gorącym i wilgotnym otoczeniu, najczęściej latem podczas upałów, tzw. udar cieplny wysiłkowy – następujący podczas dużego wysiłku fizycznego, który dotyczy najczęściej sportowców, żołnierzy czy pracowników fizycznych. Kto jest narażony na udar słoneczny? Udar słoneczny może się zdarzyć: w gorącym klimacie; podczas upału; w czasie dużego nasłonecznienia; podczas przebywania w gorących i parnych pomieszczeniach; podczas długiego marszu lub zabawy w czasie upału. Objawy udaru słonecznego bóle głowy; zawroty głowy; zaczerwienienie i poparzenia skóry; przyspieszenie tętna; osłabienie; niepokój; dreszcze; nudności; wymioty; silne zawroty głowy; zaburzenia widzenia; niewyraźna mowa, bełkotliwa, chwiejny chód; gorączka powyżej 40 stopni; obfite pocenie się na początku, następnie utrata potliwości; zwiotczenie mięśni; zaburzenia oddychania; utrata przytomności. Jeśli wystąpią wymienione objawy udaru cieplnego, należy niezwłocznie wezwać pomoc! Wystąpienie objawów porażenia słonecznego i udaru bez słońca należy zawsze skonsultować z lekarzem, a w przypadku ich nasilenia – wezwać pogotowie. Jak długo trwa udar cieplny? Wśród najczęstszych pytań dotyczących udaru słonecznego stawia się pytanie, jak długo on trwa udar cieplny. Na to pytanie nie można jednoznacznej odpowiedzi. Wynika to z faktu, że czas trwania udaru słonecznego jest uzależniony od stopnia przegrzania organizmu, wieku osoby, która uległa udarowi, współistniejących chorób, poziomu nawodnienia organizmy czy czasu trwania ekspozycji na słońce lub wysoką temperaturę. U pacjentów, u których udar przebiega w łagodnym stopniu powrót do zdrowia może trwać zaledwie jeden dzień. W sytuacji bardziej niebezpiecznej formy, dojście do siebie może zająć nawet kilka dni. To, jak długo trwa udar cieplny zależy także od udzielonej pacjentowi pomocy i reakcji organizmu na podjęte leczenie. Im dłużej objawy są lekceważone, tym bardziej jego czas trwania i późniejsza rekonwalescencja się wydłużają. Kiedy udar cieplny mija, warto jeszcze przez jakiś czas szczególnie na siebie uważać, unikać słońca i wysokich temperatur, nawadniać organizm, unikać dużego wysiłku fizycznego. Udar słoneczny - pierwsza pomoc Jak powinna wyglądać pierwsza pomoc w przypadku udaru słonecznego? Przede wszystkim osobę podejrzewaną o udar słoneczny należy ewakuować z miejsca o wysokiej temperaturze. Pacjenta należy schładzać, aby temperatura głęboka ciała spadła poniżej 39˚C. Dobrym sposobem jest skropienie ciała chłodną wodą lub wodą o temperaturze pokojowej. Dodatkowo warto jednocześnie wykorzystać wentylator i skierować strumień powietrza na osobę z udarem. Ponadto należy pamiętać o uzupełnieniu płynów u osoby poszkodowanej. Dodatkowo warto poluzować lub zdjąć pacjentowi ciasne ubranie. Gdy twarz chorego jest blada, głowę ułóż niżej od tułowia, natomiast gdy jest czerwona - lepiej połóż go w pozycji półleżącej. Głowę i klatkę piersiową przykryj chłodnymi okładami (z wody lub lodu). Co 10 minut mierz temperaturę ciała - gdy obniży się do 38 stopni - schładzanie ciała możesz przerwać. Gdy chory jest przytomny, podaj mu duże ilości chłodnych płynów w małych porcjach, najlepiej lekko osolonej wody. W sytuacji, gdy stan chorego nie wraca szybko do normy, wezwij lekarza. Udar słoneczny - powikłania Udar słoneczny może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Do najważniejszych powikłań udaru słonecznego należy wymienić: niewydolność serca; niewydolność nerek; zaburzenia pracy wątroby; niedokrwistość; udar niedokrwienny; zaburzenia krzepnięcia krwi. Udar słoneczny w ciąży Organizm kobiety ciężarnej jest szczególnie narażony na promienie słoneczne, a w konsekwencji na wystąpienie udaru słonecznego. Stan ten zagraża zdrowiu matki i dziecka. Dla przykładu w przypadku utraty przytomności może nastąpić niedotlenienie płodu, które będzie skutkować uszkodzeniem mózgu. Udar słoneczny w ciąży może doprowadzić też do porodu przedwczesnego czy nawet poronienia. Jak uniknąć udaru słonecznego? Istnieje wiele sposobów, których wprowadzenie w życie będzie bardzo pomocne w istotnym zmniejszeniu ryzyka wystąpienia udaru. Do najważniejszych działań profilaktycznych należy zaliczyć: korzystanie z klimatyzacji; ograniczenie przebywa na dworze (w tym aktywności fizycznej) w ciągu dnia (przy wysokiej temperaturze powietrza); spożywanie dużej ilości płynów (zadbanie o prawidłowe nawodnienie); ubieranie luźnej odzieży, najlepiej w jasnym kolorze. Źródło: Udar mózgu, którego przyczyną jest zamknięcie naczynia krwionośnego, to udar niedokrwienny, który stanowi zdecydowaną większość (ok. 80%) udarów. W przypadku wystąpienia choroby niezwykle ważna jest szybka reakcja i natychmiastowe rozpoczęcie leczenia. Ryzyko udaru mózgu oraz zawału można skutecznie ograniczać.
Udary mózgu znajdują się w czołówce przyczyn zgonów w Polsce. Szacuje się, że gwałtowny wzrost liczby chorych na nadciśnienie tętnicze przyczyni się do dalszego zwiększania odsetka zgonów i kalectwa wynikających z udaru mózgu. W naszym kraju udary niedokrwienne i krwotoczne (potocznie określane jako „wylew”) stanowią czwartą najczęstszą przyczynę utraty zdrowia, czy też życia w zdrowiu u osób po 40. roku życia, ponieważ częstym skutkiem przebytego udaru jest niepełnosprawność. Szacuje się, że liczba chorych doznających udaru mózgu w Polsce sięga nawet 90 tysięcy rocznie. Udaru najczęściej doświadczają osoby, które nie kontrolują swojego stanu zdrowia, nie wiedzą, że chorują na nadciśnienie tętnicze lub lekceważą tę jednostkę chorobową, mają miażdżycę lub niedostatecznie kontrolowaną cukrzycę. Udar mózgu stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia, dlatego musi być traktowany priorytetowo. Podejrzenie udaru mózgu wymaga natychmiastowej pomocy specjalistycznej. Rokowania dla pacjenta z udarem pogarszają się wówczas, gdy objawy udaru mózgu są niezauważone bądź lekceważone przez wiele godzin. Najczęstsze objawy udaru to: bełkotliwa mowa opadnięty kącik ust asymetryczna twarz porażenie połowicze (niedowład) kończyny górnej i/ lub dolnej brak kontaktu słowno-logicznego zawroty głowy bóle głowy zaburzenia czucia W tej jednostce chorobowej bardzo liczy się czas od rozpoznania pierwszych objawów do: wezwania pogotowia, zabezpieczenia pacjenta, pilnego transportu do jednostki referencyjnej. Jednostka referencyjna dla pacjenta z udarem to szpital, który jest w stanie wykonać konkretną procedurę medyczną przy działaniach odpowiedniego specjalisty. Udar mózgu zwany jest również zawałem mózgu. Wyróżniamy dwa główne typy udaru: Udar niedokrwienny Udar krwotoczny (potocznie określany jako „wylew”) Jak powstaje udar niedokrwienny? Udar niedokrwienny ma miejsce wówczas, gdy zamknięte lub zwężone światło naczynia krwionośnego w mózgu powoduje krytyczne niedokrwienie konkretnego obszaru centralnego układu nerwowego. W takim zdarzeniu do określonych obszarów mózgu nie docierają tlen ani substancje odżywcze i tam właśnie obumierają neurony. Sytuację tę można odwrócić poprzez szybką interwencję medyczną i tak zwaną trombolizę, czyli rozpuszczenie skrzepliny za pomocą leków, co przywraca przepływ krwi w zamkniętym naczyniu. Najlepszy czas dla pacjenta to interwencja w przeciągu pierwszych 4-5 godzin. Interwencję trombolizy wykonuje się również w późniejszych godzinach, jeśli zyski z takiej procedury przeważają nad ryzykiem powikłań. Wówczas można rozszerzyć „okno dla trombolizy” nawet do 6 godzin od wystąpienia pierwszych objawów udaru. Jest też nowa metoda postępowania przy udarze niedokrwiennym, tak zwana trombolektomia mechaniczna. W tym przypadku skrzepy z naczyń mózgowych usuwane są nie za pomocą leków, a niedokrwienne stanowią około 80% przypadków udarów to jest udar krwotoczny? Mianem udaru krwotocznego określa się sytuację, gdy pęka naczynie krwionośne i następuje wylew krwi do mózgu. Tworzy się krwiak, który uciska mózg. W tym typie udaru, poprzez ucisk dochodzi do mechanicznego uszkodzenia neuronów, im większy krwiak, tym większe zniszczenie struktur mózgu. W przypadku dużych krwiaków tworzą się obrzęki mózgu, które bardzo źle rokują. Działaniem ratunkowym jest mechaniczne odbarczenie krwiaka. Udar krwotoczny to efekt pęknięcia naczynia wewnątrz mózgu lub tętniaka (krwotok podpajęczynówkowy). Udary krwotoczne są zdecydowania rzadsze od udarów niedokrwiennych, stanowią 15-20 proc. przypadków, mają natomiast gorsze rokowania. Objawy udaru bez udaru Dość częstą sytuacją jest epizod przemijającego ataku niedokrwienia mózgu (transient ischemic attack – TIA). Jest to przemijający epizod neurologiczny, w którym nie dochodzi do udaru, a pojawiają się objawy wskazujące na udar, jak na przykład zaburzenia mowy, niedowład, bądź porażenie połowiczne. Objawy po kilkunastu minutach się cofają. Taka sytuacja również wymaga transportu do szpitala, diagnostyki oraz konsultacji neurologicznej. Komu grozi udar mózgu? Czynniki ryzyka wystąpienia udaru mózgu: palenie papierosów złe nawyki żywieniowe (miażdżyca) brak aktywności fizycznej praca w stresie, brak odpoczynku nadciśnienie tętnicze cukrzyca miażdżyca naczyń krwionośnych otyłość nadużywanie alkoholu przebyty udar bądź przemijający atak TIA migotanie przedsionków zmiany zakrzepowo-zatorowe Czynniki ryzyka takie jak palenia papierosów nadciśnienie tętnicze czy cukrzyca znacząco zwiększają prawdopodobieństwo powstania udaru mózgu. Natomiast predyspozycje genetyczne, wg szacunków, stanowią tylko około 10% ryzyka udaru mózgu. Badania pokazują, że ryzyko udaru mózgu wzrasta siedmiokrotnie w ciągu pierwszej doby od zażycia kokainy. Podejrzewa się także, że udarom sprzyja palenie marihuany. U prawie połowy badanych użytkowników marihuany, którzy doznali epizodu udaru niedokrwiennego, nastąpiło to wskutek istotnego zwężenia średnicy tętnic wewnątrzczaszkowych. Jak chronić się przed udarem mózgu? Choroby układu krążenia, do których zalicza się udar mózgu w największym stopniu zależą od trybu życia. Aby zminimalizować ich ryzyko zaleca się: Stosowanie odpowiedniej diety, bogatej w nienasycone kwasy tłuszczowe, w szczególności omega-3 Dbanie o aktywność fizyczna, plan minimum to 10 000 kroków każdego dnia Unikanie stresu Regularny odpoczynek U palaczy – rzucenie palenia Właściwa dieta oraz umiarkowana, regularna aktywność fizyczna pozawalają utrzymać prawidłową masę ciała, zmniejszają prawdopodobieństwo otyłości oraz związanej z nią cukrzycy typu 2. W zapobieganiu udarom kluczowe znacznie ma także prawidłowe leczenie chorób podstawowych tj.: migotanie przedsionków, nadciśnienie tętnicze, hipercholesterolemia cukrzyca Pierwsza pomoc przy udarze Udar to walka z czasem. Im szybciej choremu zostanie udzielona pomoc, tym większe są jego szanse na przeżycie oraz powrót do sprawności. W przypadku osoby przytomnej: Jeśli podejrzewasz u kogoś udar mózgu, niezwłocznie zadzwoń do dyspozytora medycznego (999 lub 112.) Bardzo ważne jest jak najszybsze wezwanie Zespołu Ratownictwa Medycznego. W żadnym wypadku nie wolno czekać, aż objawy same ustąpią. Jeśli jest to możliwe, w czasie oczekiwania na karetkę, wykonaj pomiar ciśnienia tętniczego. Informacja o wartościach ciśnienia będzie cenna dla lekarza zbierającego wywiad. Czekając na pomoc ułóż pacjenta na boku z udrożnionymi drogami oddechowymi. Jeśli pojawią się wymioty asekuruj głowę, by nie doszło do zachłyśnięcia. Nie podawaj żadnych leków, nie unoś nóg chorego do góry. Nie zostawiaj pacjenta samego. W przypadku osoby nieprzytomnej: Najpierw sprawdź oddech. Jeśli jest obecny utrzymuj pacjenta leżącego na boku z drożnymi drogami oddechowymi. Brak oddechy należy koniecznie zgłosić dyspozytorowi medycznemu a następnie rozpocząć uciski klatki piersiowej (zgodnie z wytycznymi dyspozytora). Obowiązkowe są tylko uciski klatki piersiowej, oddechy są dobrowolne i wymagają przeszkolenia oraz zabezpieczenia w maseczkę do wentylacji usta-usta. Jeśli jesteś sam i zauważyłeś u siebie takie objawy, jak: brak możliwości wypowiedzenia słowa, zawroty głowy, silne bóle głowy, zaburzenia równowagi, czy też porażenie lub niedowład połowy części ciała, niezwłocznie znajdź pomoc bądź samodzielnie wezwij pogotowie ratunkowe. Czas do przyjazdu karetki – co robić? Zamknij zwierzęta, otwórz drzwi oraz postaraj się usprawnić ewakuację pacjenta. Ciągi komunikacyjne powinny być jak najbardziej drożne. Dla ekipy pogotowia ratunkowego bardzo ważne są podstawowe informacje: ostatni posiłek choroby i uczulenia leki, które przyjmuje pacjent, szczególnie leki rozrzedzające krew książeczka pomiaru ciśnień i glikemii telefon do rodziny celem ewentualnego pogłębienia wywiadu przez neurologa U osób starszych, bądź przewlekle chorych bardzo dobrze sprawdza się kartka, na której spisane są najważniejsze informacje: choroby pacjenta przyjmowane leki uczulenia i alergię kontakt telefoniczny do rodziny. Informacje te będą bardzo przydatne przy wszystkich jednostkach chorobowych oraz w stanach nagłych, które dotykają pacjenta.
\n \nudar mózgu kiedy wraca mowa

Problemy z widzeniem mogą być zarówno wynikiem udaru, jak i jego pierwszym objawem. Czasowa utrata wzroku, podwójne widzenie u osoby dotychczas zdrowej może być zwiastunem nadchodzącego udaru. Należy natychmiast zawiadomić lekarza. Większość procesów odpowiedzialnych za widzenie ma miejsce w płatach potylicznych, które znajdują

Udar mózgu to trzecia co do częstości przyczyna śmierci na świecie. W Polsce rocznie z tego powodu cierpi aż 60 tys. pacjentów, 40% z nich umiera, a 30% żyje z ciężkimi powikłaniami. Tylko co trzeci pacjent, który przebył udar mózgu, wraca do pełnej sprawności i zdrowia. W wielu sytuacjach zauważanie pierwszych symptomów, jak opadanie kącika ust czy porażenie czucia w kończynach, może diametralnie zmienić rokowania mózgu - czym jest i jakie są jego przyczyny? Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) udar mózgu to pojawienie się zaburzeń czynności mózgu na tle naczyniowym, które utrzymują się dłużej niż 24 godziny, o ile wcześniej nie doprowadzą do śmierci. Rozróżniamy dwie podstawowe przyczyny rozwoju udaru. Niedokrwienie, które stanowi ponad 80% wszystkich przypadków i powstaje w wyniku zakrzepu lub zatoru w naczyniach mózgowych, na przykład na tle rozległej miażdżycy lub choroby zatorowo-zakrzepowej. Drugą przyczyną jest krwotok powodujący udary może przydarzyć się udar? Znajomość czynników ryzyka, które mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia udaru jest niezwykle ważna, ponieważ pozwala na wdrożenie odpowiedniej profilaktyki i zmniejszeniu zagrożenia. Wyróżniamy czynniki niemodyfikowalne, na które nie mamy wpływu (należą tu zaawansowany wiek i płeć męska oraz występowanie tego schorzenia w najbliższej rodzinie), oraz modyfikowalne, które można eliminować poprzez działania medyczne (odpowiednie leczenie) i niemedyczne (np. rezygnacja z palenia, dieta) i tym samym zmniejszać ryzyko udaru:Nadciśnienie tętnicze i inne choroby układu krążeniaCukrzycaPodwyższony poziom cholesteroluZaburzenia hematologiczne (związane z krzepliwością)Palenie papierosówNadużywanie alkoholuNiewystarczająca aktywność fizycznaOtyłość i niezdrowa dietaStosowanie leków przeciwzakrzepowychStosowanie antykoncepcji hormonalnejUdar mózgu - objawy Udar mózgu to stan nagły, którego objawy pojawiają się natychmiast, a ich prawidłowe i szybkie rozpoznanie wpływa na rokowanie, ponieważ pacjent zawsze wymaga jak najszybszej hospitalizacji. Cechą charakterystyczną jest to, że bardzo często objawy dotyczą tylko jednej połowy ciała. Zaliczamy do nich:zaburzenia czucia w kończynach i twarzy - drętwienieporażenie mięśni kończyn, niesprawnośćosłabienie siły mięśni, np. po jednej stronie twarzy (opadanie kącika ust)zaburzenia widzenia w jednym oku Dodatkowo, osoba chora wykazuje zaburzenia w rozumieniu mowy i mówieniu (mowa bełkotliwa), ogólne splątanie. Może mieć zawroty głowy, problemy z poruszaniem się i wykonywaniem codziennych czynności, a nawet w staniu i utrzymaniu postawy pionowej. Zdarza się, że udar mózgu (najczęściej krwotoczny) poprzedza silny ból głowy. W ciężkich przypadkach chory może stracić mózgu – pierwsza pomoc Najczęściej pierwsze objawy obserwuje osoba najbliższa i to od niej zależy, jak szybko zostanie podjęte leczenie, ponieważ w przypadku udaru mózgu najważniejszy jest czas - od rozpoznania objawów do wdrożenia odpowiedniego postępowania medycznego – mówi się „czas to mózg”, a według wytycznych leczenie powinno zostać podjęte najpóźniej 6h po zaobserwowaniu pierwszych objawów (optymalnie 3h). W pierwszej kolejności należy udzielić pierwszej pomocy. Osobę z podejrzeniem udaru należy ułożyć na boku w pozycji bocznej ustalonej (tak, aby nie było ryzyka zakrztuszenia się wymiocinami), zapewnić jej dostęp do świeżego powietrza, rozluźnić ubranie, a następnie niezwłocznie wezwać pogotowie medyczne przy udarze Pomoc medyczna jest udzielana pacjentowi już w karetce. Następnie w szpitalu jak najszybciej otrzymuje on odpowiednie leczenie. Podawany jest tlen, płyny elektrolitowe, leki stabilizujące ciśnienie krwi, leki przeciwgorączkowe, w sytuacji obrzęku mózgu również leczenie przeciwobrzękowe np. furosemid (np. Furosemidum Polpharma). W przypadku stwierdzenia udaru wynikającego z zakrzepu, pacjent otrzymuje również leczenie trombolityczne, czyli przeciwzakrzepowe – alteplaza czyli tkankowy aktywator plazminogenu (np. Actilyse). Lekarz może zalecić również aspirynę w dawkach kardiologicznych (np. Aspirin Cardio, Acard) lub heparynę drobnocząsteczkową (np. Clexane). Natomiast w przypadku udaru krwotocznego konieczny może być zabieg przebytego udaru Ze względu na fakt, iż podczas udaru mózgu określone fragmenty tego narządu są niedotlenione, pacjentowi grożą poważne powikłania, które mają wpływ na sprawne i samodzielne funkcjonowanie. Ciężkość powikłań związana jest z rozległością, umiejscowieniem udaru oraz czasem, jaki minął od wystąpienia objawów do rozpoczęcia leczenia. Wyróżniamy powikłania, takie jak zaburzenia ruchowe, niedowłady, problemy z utrzymaniem równowagi, zaburzenia czucia, bóle, problemy z koncentracją, otępienie, problemy z mówieniem, zaburzenia psychiczne, np. depresja. Wszystkie powikłania, zarówno te psychiczne, jak i niepełnosprawność fizyczną poddaje się leczeniu przy pomocy dostępnych leków, jak i fizyko- i fizjoterapii. Wielu pacjentów niestety nie wraca do pełnej sprawności, jednak ci wszyscy, w przypadku których podjęto szybkie leczenie, dzięki sprawnej reakcji osób będących świadkiem udaru mają bardzo duże szanse na powrót to normalnego Agnieszka Soroko, mgr wszelkich starań, aby nasz artykuł jak najlepiej oddawał dostępne informacje, ale nie można go traktować jako konsultacji farmaceutycznej. Przed zażyciem leku należy przeczytać ulotkę, a w przypadku pytań skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Wszystkie podane w artykule nazwy produktów są przykładowe i nie stanowią żadnej formy reklamy. Wszystkie prawa autorskie do artykułu są zastrzeżone przez GdziePoLek sp. z

Ponad 90% pacjentów ze zdiagnozowanym udarem mózgu żylnym odczuwa silny ból głowy, który może być nagły lub rozwijać się stopniowo. Inne objawy to: wymioty, drgawki, gorączka, zaburzenia przytomności. Słabszy dopływ krwi do mózgu skutkuje z kolei wystąpieniem nadciśnienia wewnątrzczaszkowego. Fot. / Opublikowano: 11:09Aktualizacja: 00:23 Udar mózgu to stan zagrażający życiu, dlatego przy jego podejrzeniu należy zapewnić choremu bezpieczeństwo i jak najszybciej wezwać pogotowie ratunkowe. Objawy świadczące o udarze mózgu mogą mieć różne nasilenie, jednak najczęściej są dość udar niedokrwienny może przyczynić się do powstania niedowładu mięśni twarzy lub kończyny górnej, drętwienia, problemów z widzeniem i chodzeniem. Co to jest udar mózgu, kto jest narażony na jego wystąpienie i jak rozpoznać objawy alarmowe? Udar mózgu – definicja Udar mózgu – statystykiUdar mózgu – czynniki ryzyka Udar mózgu – rodzaje i przyczyny Udar mózgu – objawy alarmowe Udar mózgu – objawy Udar mózgu – leczenie Czy można zapobiec udarowi mózgu? Udar mózgu – definicja Zgodnie z definicją udar to nagłe, ogniskowe, naczyniopochodne uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, które prowadzi do zaburzenia czynności mózgu. Stan ten utrzymuje się powyżej 24 godzin, skutkuje niewydolnością krążenia krwi i śmiercią komórek nerwowych. Rozpoznaje się go u pacjentów z widocznymi w badaniach obrazowych ogniskami zawałowymi. Jeśli w ciągu doby ustąpia ogniskowe objawy neurologiczne, a badania neuroobrazowe nie uwidocznią ogniska niedokrwiennego, u chorych stwierdza się przemijający napad niedokrwienia mózgu (transient ischemic attack – TIA). W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Czosnek Max Bezzapachowy, 90 kapsułek 17,39 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność Naturell Uromaxin + C, 60 tabletek 15,99 zł Udar mózgu – statystyki Udar mózgu to bardzo poważny problem medyczny. Rocznie pojawia się on u 177/100 tys. mężczyzn i 125/100 tys. kobiet w Polsce, a w skali Europy wykrywany jest u 1,1 mln mieszkańców. Udar stanowi jedną z głównych przyczyn śmiertelności – w Europie z powodu chorób naczyń mózgowych umiera ok. 100 000 osób rocznie. Aż 80% wszystkich przypadków stanowi udar niedokrwienny mózgu. Jak wynika z obserwacji, zapadalność na udar mózgu jest wyższa u mężczyzn niż u kobiet. Udar mózgu – czynniki ryzyka Prawdopodobieństwo wystąpienia udaru mózgu zwiększa się wraz z wystąpieniem czynników ryzyka udaru takich jak: cukrzyca, nadciśnienie tętnicze krwi, wysoki poziom cholesterolu LDL i triglicerydów, dyslipidemia palenie papierosów, nadmierne spożywanie alkoholu otyłość, przewlekły stres, choroby serca, przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych, szczególnie przez kobiety powyżej 35 roku życia. Udar mózgu – rodzaje i przyczyny Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje udaru mózgu: Udar niedokrwienny serca. Stanowi 4/5 wszystkich przypadków udarów. Powstaje w wyniku zamknięcia tętnicy i zmniejszenia dopływu krwi do mózgu. Przyczynia się do niego miażdżyca tętnic szyjnych i kręgowych, udar zatokowy spowodowany nadciśnieniem tętniczym, zatory związane z migotaniem przedsionków i wadami zastawkowymi oraz zaburzenia kurczliwości i układowe zapalenia naczyń. Udar krwotoczny, określany też jako wylew krwi do mózgu. Jest skutkiem wieloletniego nadciśnienia tętniczego, które przyczynia się do tworzenia się mikrotętniaków. Inną przyczyną udaru krwotocznego jest pęknięcie tętniaka lub naczyniaka powstałych w wyniku wad wrodzonych. Udar mózgu – objawy alarmowe Objawy udaru mózgu mogą pojawić się nagle i być niebezpieczne w skutkach, jeśli nie zostanie udzielona szybka pomoc. Warto je znać, by wiedzieć, kiedy zareagować – czas jest w tym przypadku niezwykle istotnym czynnikiem. Do pierwszych objawów udaru mózgu, nazywanych też objawami przepowiadającymi należą: porażenie nerwu twarzowego, asymetria twarzy (np. opadanie kącika ust, powieki) osłabienie/niedowład kończyny górnej lub dolnej, zaburzenia widzenia, zaburzenia mowy, zaburzenia równowagi, nagły, silny ból głowy. Należy pamiętać, że, nawet jeśli takie objawy nie są bardzo nasilone, po czym dochodzi do ich ustąpienia, nie należy ich bagatelizować. Ustąpienie symptomów może świadczyć o tym, że doszło do mini udaru czy przemijającego incydentu niedokrwiennego. Charakterystyczne objawy miniudaru to osłabienie mięśni, trudności w mówieniu, zawroty glowy, omdlenia. Statystycznie w ciągu miesiąca od incydentu udarowego może dojść do wystąpienia poważnego udaru. Dlatego też niewielkie nasilenie objawów należy traktować jako sygnał alarmowy, że w układzie krążenia mózgu dzieje się coś złego. Objawy typowe dla udaru mózgu można łatwo rozpoznać. U chorego dochodzi do nagłego wykrzywienia twarzy i porażenia połowiczego. Jeśli poprosimy poszkodowanego o uśmiechnięcie się, nie będzie mógł tego zrobić, dostrzeżemy też opadający kącik ust. W przypadku prośby o uniesienie ramienia, chory nie wykona w pełni wykonać tego polecenia ze względu na osłabienie mięśni. Utrudniona będzie też rozmowa – usłyszymy nieadekwatne odpowiedzi na pytania. Czasem pojawiają się też nietypowe objawy udaru mózgu takie jak: ruchy mimowolne, izolowane zaburzenia świadomości oraz zespoły nerwów obwodowych. W zależności od tego, jaka tętniczka uległa zamknięciu, takie będą objawy udaru niedokrwiennego, ponieważ każda część mózgu odpowiada za inne funkcje. Jeśli uszkodzeniu uległa tętniczka doprowadzająca krew do półkul mózgowych, może pojawić się niedowład kończyny czy ograniczenie mimiki twarzy po jednej stronie ciała. Ponadto uszkodzeniu mogą ulec obszary odpowiedzialne za czucie, czyli dojdzie do zniesienia czucia bądź nieprawidłowych wrażeń czuciowych jak drętwienia czy osłabienia. Oczywiście nie tylko miejsce, w jakim doszło do uszkodzenia komórek mózgowych ma znaczenie, ale także rozległość obszaru niedokrwienia, czyli średnica tętnicy jaka uległa zamknięciu. Jeśli dotyczy to niewielkich tętniczek, może dojść zaledwie do mini udaru mózgu, którego objawy są lżejsze, czy też przemijającego epizodu niedokrwiennego. Poważniejsze objawy mają miejsce zazwyczaj przy zajęciu tętnic większego kalibru. Poza zaburzeniami ruchu i czucia, w mózgu mogą ulec uszkodzeniu obszary odpowiedzialne za mowę. Afazja, czyli całkowite upośledzenie mowy, najczęściej towarzyszy niedowładowi kończyny górnej po stronie prawej w przypadku osób praworęcznych lub po stronie lewej u leworęcznych. Wśród innych objawów udaru niedokrwiennego mózgu wyróżnia się także zaburzenia widzenia. Objawy związane z niedokrwieniem móżdżku to przede wszystkim zaburzenia równowagi. Niedokrwienie lewej półkuli móżdżku skutkuje przewracaniem się chorego na stronę lewą. W przypadku prawej półkuli odwrotnie. Poza zaburzeniami równowagi pojawiają się także wymioty i zawroty głowy. Udar krwotoczny zazwyczaj daje takie same objawy jak udar niedokrwienny, choć jest rzadszy. Ma jednak cięższy przebieg. Częściej niż w udarze niedokrwiennym pojawia się nagły ból głowy, jak również pojawiają się inne niespecyficzne objawy jak zaburzenia rytmu serca, zaburzenia świadomości, niewydolność serca. Udar mózgu może również objawiać się zaburzeniami emocji, czy pojawieniem się napadów padaczkowych. Udar mózgu – leczenie Kiedy pojawią się objawy udaru mózgu, oznacza to, że tkanka mózgowa uległa uszkodzeniu. Bardzo ważne jest podjęcie szybkiej interwencji (do 3 godzin), ponieważ w przeciwnym razie deficytowe objawy neurologiczne ulegają utrwaleniu i dużo trudniej o rehabilitację i przywrócenie sprawności choremu. Objawy i skutki udaru mózgu są zależne nie tylko od tego, jak szybka będzie interwencja, ale również od tego, jaki obszar mózgu został objęty obszarem niedokrwienia. Pierwsza pomoc przy objawach udaru mózgu, bez względu na to, jakie jest nasilenie objawów klinicznych, wymaga jak najszybszego wezwanie pogotowia ratunkowego. Im mniejsza zwłoka, tym większe prawdopodobieństwo, że chory trafi na oddział udarowy i zostanie zastosowane właściwe leczenie, mające na celu maksymalne ograniczenie szkód, jakie wywołał udar mózgu. Po przybyciu na miejsce, ratownik medyczny ocenia się podstawowe funkcje życiowe pacjenta i podaje sól fizjologiczną. Po przyjeździe do szpitala określa się, jaki rodzaj udaru mózgu nastąpił i wdraża leczenie farmakologiczne. Aby utrzymać prawidłową pracę serca, podaje się leki inotropowe (dobutaminę, dopaminę, noradrenalinę) oraz kontroluje utrzymanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi. W ostrej fazie udaru konieczne może być podanie cewnika donosowego lub maski tlenowej, a także dożylnego podania płynów. Pacjent po udarze mózgu przebywa w szpitalu średnio 7-12 dni. Ile żyje się po udarze mózgu? Niestety ok. 30% chorych umiera w ciągu 3 miesięcy po incydencie udarowym, a wielu pacjentów, którzy przeżyli wymaga stałej lub częściowej pomocy w codziennych czynnościach. Czy można zapobiec udarowi mózgu? Większości udarów mózgu można zapobiec prowadząc zdrowy tryb życia. Przede wszystkim należy rzucić palenie i ograniczyć spożycie alkoholu. Ważna jest codzienna aktywność fizyczna i utrzymywanie prawidłowej masy ciała. W diecie nie powinno znajdować się dużo soli, dlatego pacjentom mówi się, że po udarze nie wolno im jeść konserw, produktów wędzonych, słonych przekąsek, dań typu fast food iproduktów bogatych w tłuszcze nasycone. Korzystnie na organizm wpływa za to jedzenie dużej ilości warzyw i owoców oraz produktów pełnoziarnistych. W jadłospisie nie powinno zabraknąć też orzechów i nasion. Zobacz także Bibliografia: Małgorzata Wiszniewska i wsp., „Postępowanie w udarze mózgu. Skrót Wytycznych Grupy Ekspertów Sekcji Chorób Naczyniowych Polskiego Towarzystwa Neurologicznego z 2012 roku”, Polski Przegląd Neurologiczny, 2012, tom 8, nr 4. „Udary mózgu – rosnący problem w starzejącym się społeczeństwie”, Raport Instytutu Ochrony Zdrowia., Warszawa 2016. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. lek. Agnieszka Widera Jestem absolwentką Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Po studiach rozpoczęłam staż w Szpitalu Miejskim w Żorach. Ukończyłam też wiele dodatkowych kursów z zakresu dietetyki klinicznej, odżywiania kobiet w ciąży i dzieci, dietetyki w kosmetologii i dietetyki sportowej. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy . 136 356 297 719 366 290 515 30

udar mózgu kiedy wraca mowa